Wystawa daje jedyną w swoim rodzaju szansę, aby zobaczyć różnorodność szkół artystycznych Japonii przez 250 lat panowania dynastii Tokugawa, gdy stolicą było miasto Edo,od którego okres wziął swoją nazwę(1603-1868).
Nasze muzea nie mogą się pochwalić dużymi zbiorami sztuki japońskiej, jak mówi kuratorka wystawy Malarstwo i drzeworyt epoki Edo,Ajnura Jusupowa,w żadnym z nich nie jest ona ukazana z rozmachem, pozwalającym pokazać historię sztuki Japonii lub nawet samego okresu Edo.Ponad 100 prac wypożyczyło Muzeum Narodowe w Tokio,Agencja ds. kultury japońskiej,Muzeum Sztuki miasta Tiba i Muzeum Sztuki Habasi w Tokio.Dopełnienie stanowią eksponaty z MSP im. Puszkina i Państwowego Muzeum Sztuki Narodów Wschodu.Co ciekawe,w rzeczywistości odbędą się 2 wystawy:w czasie trwania wydarzenia ekspozycja zostanie zmieniona.Ponieważ surowe japońskie standardy nie pozwalają na wystawianie obrazów wykonanych na jedwabiu i papierze dłużej niż przez miesiąc,jedne dzieła zostaną zamienione na drugie.17 prac ma w ojczyźnie szczególny status,a 2 z nich uważane są za skarby narodowe.To dwuczęściowy parawan pt. Zadowolenie z wieczornej ochłody Kusumi Morikage (ok.1620-90) i odnowiony niedawno zwój z portretem znamienitego samuraja Takami Senseki,pędzla Watanabe Kodzana (1791-1843),gdzie twórca połączył japońską tradycję z elementami europejskiej sztuki.
Kodzan był zwolenikiem otwarcia Japonii na Zachód (w epoce Edo prowadzono handel jedynie z Chinami i Holandią).Za swoje poglądy polityczne artystę zesłano,otrzymał też zakaz sprzedaży swoich prac.Mimo to,aby przeżyć,potajemnie nimi handlował,za co został aresztowany i,jak prawdziwy konfucjanista,popełnił rytualne samobójstwo.
W epoce Edo zaczęto tłumaczyć chińskie utwory o konfucjanizmie,co znalazło odzwierciedlenie również w malarstwie.Przykładem jest Pejzaż z kukułką malarza i poety Busona Yosy (1716-84),który zarówno w haiku,jak i w malarstwie, był wierny chińskim ideałom.
W Muzeum Puszkina pokazane zostaną prace artystów wszystkich kierunków,w tym arcydzieło Hõitsu Sakai (1761-1828)-parawan Kwitnące letnie i jesienne trawy,jedno z najbardziej znanych dzieł szkoły Rinpa.Oczywiście,nie zignorowano najpopularniejszego za granicami Japonii nurtu ukiyo-e,który zyskał zainteresowanie w XIX-wiecznej Europie.Na wystawie znajdują się prace wybitnego twórcy ukiyo-e,Hokusaia Katsushiki (1760-1849),między innymi Wielka fala w Kanagawie ze znanej serii 36 widoków na górę Fudżi.W Japonii ukiyo-e było tak rozpowszechnione wśród obywateli,że stare drzeworyty wykorzystywano do pakowania ceramiki podczas wysyłki do Europy,dzięki czemu zyskały taką popularność.W Rosji także cieszyły się zainteresowaniem,przede wszystkim pejzaże ukiyo-e,ale też sceny z życia w mieście,portrety wojowników sumo,aktorów teatru kabuki i ówczesnych pięknych kobiet.Jedną z nich,Okitę z herbaciarni Naniwaja,ulubioną modelkę Utamaro Kitagawy (1753-1806),można zobaczyć w Moskwie.
Muzeum Sztuk Pięknych im. A. Puszkina (Государственный Музей Изобразительных искусств им. А. Пушкина)
Arcydzieła malarstwa i drzeworyty epoki Edo (Шедевры живопоси и гравюры эпохи Эдо)
04 września – 28 października
Dodaj komentarz